Het leuke van de psychologie is dat het soms 100% haaks kan staan op hoe de dingen gaan in de fysieke of materiële wereld. Een goed voorbeeld daarvan is het principe van geven en nemen. We roepen allemaal weleens dat het geen kwaad kan om een beetje te leren geven en nemen. En in de praktijk betekent het zoiets als dat beide partijen bereid zijn wat in te leveren voor een gemeenschappelijk doel of resultaat. Maar er is een andere manier van geven en nemen, die vele malen verder reikt dan dit principe en dat is het psychologische geven en nemen.
Dit psychologische geven en nemen is iets heel bijzonders en het werkt precies tegenovergesteld aan het fysieke geven en nemen. Als jij fysiek iets geeft—als jij je auto geeft aan je buurman—dan ben je de auto kwijt. Als je deze terug wil hebben, dan zul je deze terug moeten vragen. Maar iets dat je psychologisch of mentaal geeft, raak je juist niet kwijt. En hetzelfde geldt voor nemen. Als je fysiek iets neemt dan heb je het in je bezit, maar als je mentaal iets neemt, wordt je er juist van verlost.
Hoe werkt zoiets?
Eigenlijk heel eenvoudig. Want zo werkt onze psychologische natuur gewoon. Het is slechts een kwestie van begrijpen van wat psychologisch geven en nemen nou betekent. Vervolgens kun je het direct toepassen en zelf ervaren hoe het werkt, want in het ervaren zit de crux.
Hoe geven we iets psychologisch? Dat doen we gewoon met onze gedachten en gevoelens. We geven onze gedachten en gevoelens. Zo gaan we ons vanzelf positief over iemand voelen, zodra we positief over iemand zijn gaan denken. En uiteraard werkt het ook andersom op dezelfde manier. Wanneer we negatief over iets of iemand gaan denken, zullen we negativiteit gaan ervaren. Wat we ook psychologisch geven, het wordt direct onze innerlijke ervaring. Dat is de stille kracht van psychologisch geven. Stel je bent heel aardig naar iemand, op dat moment zul je zelf direct van binnen aardigheid ervaren. Waarom? Omdat je aardigheid geeft! Wat jij psychologisch geeft ervaar je zelf direct. Dat is de magie zou je kunnen zeggen. Er is in dat opzicht, psychologisch gezien, in jouw innerlijke ervaring geen enkel verschil tussen wat je geeft en wat je ontvangt.
Hetzelfde principe is van toepassing op iets psychologisch nemen. Normaal gesproken als we iets niet willen hebben, proberen we er vanaf te komen. Dit doen we meestal door weerstand te bieden en iets van ons af te duwen. In de fysieke wereld is dat een prima methode om ergens van verlost te raken maar psychologisch werkt het ook hier 100% averechts. Als je psychologisch weerstand biedt dan geef je als het ware weerstand. Weerstand wordt dan je innerlijke ervaring. Door psychologisch iets te nemen — door het te incasseren — laat je je weerstand gaan. Door het te nemen ga je er als het ware psychologisch niet meer tegen in. Het nemen zorgt ervoor dat je die weerstand loslaat. Dit loslaten ervaar je als bevrijding. Hierin ligt de stille kracht van psychologisch iets nemen.
waarom gebruiken we deze stille kracht van geven en nemen zo weinig?
Het probleem is dat we niet voldoende bewust beseffen dat mentale ervaring zich simpelweg altijd en alleen in onszelf afspeelt. Iedere psychologische ervaring is per definitie een innerlijke ervaring. Deze ervaring is het directe gevolg van het antwoord dat we geven op wat zich voordoet. We ervaren niet wat er gebeurt of wat anderen doen. We ervaren wat wij doen met wat er gebeurt of met wat anderen doen. Het is een hardnekkig misverstand om te geloven dat gebeurtenissen of anderen onze innerlijke ervaring bepalen. Dat is niet zo. Zo werkt de psychologisch natuur niet. En dat is echt een hele grote zegen, want anders zou je als mens voor altijd overgeleverd zijn aan de grilligheid van je omgeving.
Iedere ervaring die we hebben vertaalt zich naar een innerlijke ervaring. Het leven is uiteindelijk altijd deze innerlijke ervaring. Maar we hebben te weinig vertrouwen in de wereld om psychologisch ruimhartig te geven, omdat we denken dat we daar iets mee kunnen verliezen. Terwijl we er juist mee winnen. En we hebben te weinig vertrouwen in onszelf om psychologisch ruimhartig te nemen, omdat we denken daar onder te lijden. Maar niets is minder waar.
De psychologische natuur lost het allemaal voor ons op zodra we leren los te laten. Het loslaten van het gevoel van innerlijke schaarste – het tekort komen – leidt vanzelf en direct tot een ervaring van innerlijke rijkdom. Het loslaten van je innerlijke weerstand leidt vanzelf en direct tot een innerlijke ervaring van bevrijding.
Dat is de stille—natuurlijke kracht—van geven en nemen.
Psychologisch geven ervaar je als innerlijke rijkdom. En zolang je niet alles geeft is er ruimte voor een gevoel van tekortkoming. Psychologisch nemen ervaar je als innerlijke vrijheid. En zolang je niet alles psychologisch neemt, is er ruimte voor weerstand. Dat is de stille kracht van onze psychologische natuur.
Wil je meer weten over wat jou van nature sterk of zwak maakt, lees dan het boek “Natural Skills – een natuurlijke kijk op de psychologie.”
